Dzieci uczą się przez doświadczenie i obserwację. Jeśli czegoś nie wiedzą albo nie rozumieją- pytają. Tak samo jest z jednym z najpopularniejszych pytań maluchów: „skąd się biorą dzieci?”. Rodzice słysząc to pytanie przeważnie sztywnieją i nie wiedzą co odpowiedzieć. A przecież dzieci nie oczekują wykładu z biologii czy genetyki. 3-4 latkowi wystarczy odpowiedzieć, że z miłości i przytulania się mamusi i tatusia. Taka odpowiedź w zupełności wystarczy. Starszemu dziecku potrzeba trochę więcej szczegółów, będzie pytało też o zapłodnienie i poród. Najlepsza odpowiedź to powiedzenie prawdy dziecku. Pamiętaj, aby nie kłamać o kapuście czy bocianie. Tobie pomoże to tylko na chwile, a dziecko i tak dowie się prawdy i będzie miało do Ciebie żal o kłamstwo. Dzieci nie wymagają bardzo szczegółowych relacji z tych wydarzeń. Są po prostu ciekawe jak to się stało. Tak samo, jak ciekawe są dlaczego słońce świeci czy dlaczego trawa jest zielona. To my się krępujemy, stwarzamy napięcie i się denerwujemy. A nie powinniśmy, gdyż to przecież całkowicie normalne. Jeśli masz dziecko w wieku przedszkolnym, zaopatrz się w książeczki dla dzieci, które pomogą Ci podczas takich rozmów. Spokojnie odpowiadaj na wszystkie pytania dziecka, nie zmyślaj i nie okrążaj tematu. Po prostu powiedz dziecku jak jest w rzeczywistości. Chyba nie chcesz, żeby dowiedziało się od kolegów, którzy jednak nie są skarbnicą wiedzy na ten temat. Gdy zaczniesz wcześnie rozmawiać z dzieckiem na ten temat, dużo lepiej i łatwiej będzie Ci w przyszłości, kiedy będzie nastolatkiem. Wtedy pytania i problemy są dużo poważniejsze niż pytanie „skąd się wziąłem”.

Nie obawiaj się tych rozmów z maluchem, ale też sama ich nie rozpoczynaj. Nie każde dziecko będzie o to pytało, bo nie każdego to interesuje. Kiedy już zapyta, jasno i prostymi słowami powiedz dziecku jak to jest. Na tyle prostymi, aby zrozumiało. Używaj zdrobnień, powiedz dziecku jak nazywają się odpowiednie części ciała, sami możecie wymyślić dla nich nazwy, przyjemnie brzmiące i zrozumiałe dla dziecka. Możesz wydrukować bądź narysować na kartce 2 postaci człowieka- dziewczynkę i chłopca, zaznaczycie tam z dzieckiem wszystkie części ciała, narządy płciowe również. Pomoże to dziecku zrozumieć różnice pomiędzy dziewczynkami a chłopcami, które pewnie już dawno zauważyło w przedszkolu. Warto tutaj powiedzieć o tych różnicach nie tylko w budowie ciała, ale i w zachowaniach, zawodach, czy ubiorze.

Mama jest największą skarbnicą wiedzy dla swojego dziecka. Pamiętaj o tym. To od Ciebie uczy się życia i wszystkiego co przyda mu się w przyszłości. Odpowiadając na jego pytania pokazujesz mu świat i sprawiasz, że jest mniej niezrozumiały. Nie ma złych pytań, są tylko złe odpowiedzi.

Agata Geneja