Wybierając buty dla małego dziecka, nie możemy działać po omacku, bo może to skończyć się źle. Jedną z przyczyn powstawania wad stóp jest niewłaściwy dobór obuwia. Nie może być ono za małe, za ciasne, za duże, za luźne… na co jeszcze należy zwrócić uwagę?

Kiedy kupić pierwsze buty?

Z zakupem pierwszych bucików nie należy się spieszyć. Jak twierdzi znany fizjoterapeuta, ekspert w dziedzinie ruchowego rozwoju dziecka, Paweł Zawitkowski w swojej książce „Mamo, Tato, co Ty na to?”, najgorszym z pomysłów jest kupowanie obuwia do nauki chodzenia dzieciom, które jeszcze nie chodzą. Maluszki stawiające pierwsze kroczki, najdłużej jak się da, powinny poruszać się na bosko, w skarpetkach z abs-em lub ze skórzaną podeszwą. Nie należy przejmować się dziwnym układaniem stóp, koślawościami, deformacjami. Malutkie stópki dopiero kształtują się, uczą prawidłowej postawy i równowagi. Najdoskonalszym butem dla dziecka jest zatem… jego własna stopa, co jednak, jeśli „prawdziwy but” jest niezbędny?
 

fot. www.houstonfootankle.com

Jakie buciki wybrać?

Instytut Przemysłu Skórzanego z Łodzi od lat prowadzi akcję „Zdrowa Stopa” i wyróżnia odpowiednim znakiem obuwie tych producentów, których buty zapewniają prawidłowy rozwój stóp dziecka. Przed zakupem butów, warto sprawdzić, czy mają one żółty znak z nazwą akcji. Bez obaw możemy zatem sięgnąć po obuwie takich marek jak: Ani – But, Antylopa, Bartek, Befado, ZPO Dawid, El – But, Emel, Dr Fabio, Iwona Mrugała, Kornecki, Maciejka, Nazo, Obex, Postęp, Rawek, Rena, Ren – But, Skarpol, Tombut, Zetpol. Na tej liście są polscy producenci, a to oznacza, że za zdrowe buty nie musimy płacić dużych pieniędzy.

Instytut Przemysłu Skórzanego radzi rodzicom, by buty dla maluszka miały cholewkę sięgającą nieco ponad kostkę, z usztywnioną piętą, która będzie wspomagać prawidłowe ustawienie stopy. Poleca zakup butów posiadających szeroki i wysoki czubek, w którym będzie miejsce na prawidłowe ułożenie palców i swobodne poruszanie nimi. Zapięcie w postaci sznurowadeł lub rzepów nie może utrudniać założenia buta i dopasowania go do stopy. Ważna jest podeszwa. Najlepsza jest jak najcieńsza, elastyczna i sprężysta, uginającą się na linii zginania palców.

Zdaniem specjalistów IPS prawidłowo dobrany but powinien być dłuższy od stopy o 6 – 10 mm w zależności od kształtu czubka i układu palców. Umożliwi to przesuwanie się stopy w bucie w czasie chodzenia i zapewni swobodną pracę palców. Dziecku, które już sprawnie chodzi można kupować półbuty i sandały, ale wyłącznie z tzw. łożem dla pięty (czyli zagłębieniem pod piętę), które zapobiega przesuwaniu się pięty na boki. Dorastające panny marzą o butach na wysokim obcasie, ale uwaga, można je kupić dopiero po 15 roku życia. Ochroni to kręgosłup przed ewentualnymi deformacjami.

Prawdziwymi hitem wśród rodziców jest obuwie tzw. ortopedyczne lub z wkładką ortopedyczną. Dostępne są także same wkładki ortopedyczne, które można włożyć do butów (producentem jest firma Memo). Czy właśnie w takie najlepiej zainwestować? Niekoniecznie. O wyborze tego typu bucików powinien zadecydować tylko ortopeda. Wszystkie dzieci do 3 roku życia mają „płaskie stopy”. Jeśli to nie zmieni się w wieku ok. 3 lat, wizyta u specjalisty jest konieczna.

Zatem pamiętajmy:

Jak sprawdzić czy buty są O.K.?

Paweł Zawitkowski radzi, aby przymierzyć dziecku but i mówić je, usiadło na piętach. Jeśli może to zrobić i obuwie nigdzie nie uciska – kupujmy buty. I jeszcze jedna rada. Pod żadnym pozorem nie zakładajmy dziecku butów używanych, gdyż w ten sposób możemy zafundować mu deformację złe nawyki chodzenia.

Agnieszka Kubiak-Falęcka